Het lassa-virus is een zogenaamd RNA-virus dat tot de familie van Arenaviridae behoort. Het werd ontdekt in 1969 in het Nigeriaanse plaatsje Lassa. Het veroorzaakt een hemorrhagische koorts - Lassa-koorts – dat wil zeggen koorts en daarnaast bloedingen. Deze bloedingen treden op in de ogen, neus, mond, darmen en urinewegen,
Lassakoorts is endemisch in West-Afrika en er worden ongeveer 100.000 mensen per jaar ziek. Ongeveer 1% van de zieken overlijdt aan het Lassa-virus. Dit komt neer op gemiddeld 5000 doden per jaar.
De symptomen van Lassa-koorts openbaren zich, na een incubatietijd van 21 dagen, vrij abrupt;
- koorts,
- hoofdpijn,
- algehele zwakte,
- slaperigheid,
- keelpijn,
- keelontsteking,
- hoesten,
- pijn op de borst,
- oogontsteking,
- buikpijn
- zwelling van de hals en het gezicht.
- bloeding in oog, mond, neus, darmen en/of urinewegen.
Daarnaast kunnen patiënten last hebben van trillingen en kan blijvend gehoorverlies optreden. De bloeddruk is laag en de hartslag traag. Als gevolg van de lage bloeddruk en het bloedverlies kan er sprake zijn van onvoldoende bloedtoevoer naar de organen; dat kan leiden tot shock en zelfs tot de dood.
Er is geen specifieke behandeling tegen het Lassa-virus. Anders dan het isoleren van de patiënten. De zieken moeten genoeg eten en drinken tot zich nemen. Eventueel kan een antiviraal middel worden toegediend.
Het virus wordt mede verspreid door knaagdieren. Voor de preventie is het is dus van groot belang om de knaagdieren populatie niet te groot te laten worden. Ook moet contact tussen knaagdieren en mensen zoveel mogelijk worden vermeden. Omdat jet lassavirus zeer besmettelijk is, moeten patiënten direct worden geïsoleerd en moet contact met patiënten worden vermeden
